Zdaniem badaczy rodzice pogrążeni w żałobie są obciążeni czterokrotnie większym ryzykiem śmierci w ciągu pierwszych dziesięciu lat po śmierci dziecka.
Poprzednie badania sugerowały podobny związek w odniesieniu do śmierci małżonka, do czego odnosi się przyjęta nazwa śmierci z powodu ,,złamanego serca”. Wpływ straty dziecka nie został jeszcze tak gruntownie zbadany.
Badanie, opublikowane na łamach BMI Supportive and Palliative Care, jest w Wielkiej Brytanii pionierskim przedsięwzięciem zajmującym się problematyką wpływu straty dziecka na długość życia jego rodziców. Zagadnienie to wymaga zdaniem naukowców jeszcze wielu badań.
Samo badanie nie było wystarczająco obszerne, aby stwierdzić, jak dużo zgonów rodziców było wynikiem samobójstwa lub innych przyczyn, takich jak stres. Jak czytamy w raporcie: ,,Stres w okresie żałoby może mieć znaczące konsekwencje fizjologiczne – na przykład osłabienie działania systemu odporności może zwiększać podatność na choroby”.
Według innej teorii poronienia i zgony niemowląt zdarzają się częściej wśród rodziców znajdujących się w nienajlepszej kondycji zdrowotnej.
Chociaż ryzyko przedwczesnej śmierci rodzica malało z upływem czasu, naukowcy odkryli, że skutki straty dziecka były szczególnie wyraźne w przypadku matek. Ryzyko śmierci w ciągu 30 lat po utracie dziecka było u nich 1.2 razy większe i utrzymywało się w tym okresie czasu na niezmienionym poziomie.
Polecamy: Czym jest zespół nagłej śmierci łóżeczkowej?
Źródło: BBC/ar
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
