Ponad 50 lat temu odkryto wysokie stężenie cynku w pęcherzykach neuronów. Pęcherzyki te zawierają neurotransmitery warunkujące komunikację między komórkami nerwowymi. Największe stężenie cynku stwierdzono w hipokampie, ośrodku nauki i zapamiętywania. Obecność cynku w pęcherzykach świadczyła o jego wpływie na proces komunikacji międzykomórkowej, ale proces ten nie był jasny.
Naukowcy z Uniwersytetu Duke razem z chemikami z Massachusetts Institute of Technology postanowili wyjaśnić rolę cynku w komunikacji neuronów. Chemicy stworzyli zupełnie nowy związek, który znacznie szybciej i bardziej selektywnie wiąże cynk, niż wcześniej stosowane substancje. Badacze z Duke wykorzystując stworzoną substancję mogli skutecznie wyłapywać cynk uwalniany przez neurony, efektem było wyłączenie cynku z obiegu komórkowego i utrudnienie komunikacji. Zespół z Duke potwierdził, że eliminacja cynku z pęcherzyków również zaburzała komunikację. Zaobserwowano również, że wzrost stężenia glutaminianu (neurotransmiter) nasilał komunikację z wykorzystaniem cynku.
Obecność cynku w neuronach była krytyczna dla procesu pamięciowego, natomiast nadmierne wzmocnienie komunikacji z udziałem cynku, u zwierząt z epilepsją, powodowało nasilenie napadów padaczkowych.
Badacze zwrócili również uwagę na ogólnodostępność suplementów cynku. Nie jest jasne, czy taka suplementacja może modyfikować stężenie cynku w neuronach, bądź wpływać na efektywność komunikacji pomiędzy neuronami. Naukowcy podkreślają jednak, że suplementy cynku powinny być ostrożnie stosowane, dopóki nie zostanie ustalona optymalna ilość suplementowanego cynku.
Zobacz też: Składniki mineralne - vademecum
ScienceDaily / kp
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
