- anty-HAV
- HBV-DNA
- HBsAg
- HBeAg
- anty-HBc IgM
- anty-HBc IgG
- anty-Hbe
- anty-HBs
- HCV-RNA
- anty-HCV
- anty-tyreoglobulina (anty-Tg)
- przeciwciała antyperoksydazowe (anty-TPO)
- przeciwciała przeciwko receptorom TSH (TRAb)
- Swoisty antygen stercza (PSA)
anty-HAV
Opis: są to przeciwciała wytwarzane przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu A. Pojawiają się w surowicy 18-41 dni po zakażeniu, początkowo w klasie IgM, a w okresie zdrowienia w klasie IgG.
HBV-DNA
Opis: jest to materiał genetyczny wirusa zapalenia wątroby typu B, który jest częścią rdzenia wirionu.
HBsAg
Norma: u osób zdrowych dodatni HBsAg nie występuje.
Opis: HBsAg to antygen powierzchniowy wirusa HBV (Hepatitis B surface antigen). Jest to składnik osłonki wirusa zapalenia wątroby typu B. Może być wykryty w surowicy chorych osób metodami immunologicznymi.
Powyżej normy: HBsAg jest tzw. serologicznym markerem zakażenia wirusem HBV. Pojawia się surowicy po 3-6 tygodniach od zakażenia. Dodatni HBsAg może utrzymywać się przez kilkanaście tygodni w przypadkach zakończonych ozdrowieniem. Jeśli u osoby zakażonej dojdzie do przewlekłego zapalenia wątroby, to dodatni HBsAg może utrzymywać się przez całe życie. U osób zdrowych dodatni HBsAg nie występuje.
HBeAg
Norma: u osób zdrowych dodatni HBeAg nie występuje.
Opis: HBeAg jest białkiem powstającym podczas replikacji wirusa zapalenia wątroby typu B.
Powyżej normy: HBeAg jest markerem aktywnego zakażenia HBV. Jego obecność w surowicy świadczy o wyskim stopniu zakaźności.
anty-HBc IgM
Norma: u osób zdrowych dodatni anty-HBc IgM nie występuje.
Opis: anty-HBc IgM to przeciwciała przeciwko HBcAg klasy IgM.
Powyżej normy: anty-HBc IgM świadczą o ostrym zakażeniu WZW B. Zanikają po 3-12 miesiącach w przypadkach zakończonych wyzdrowieniem. Utrzymują się dłużej, jeśli nie doszło do eliminacji wirusa i rozwinęło się zakażenie przewlekłe.
anty-HBc IgG
Norma: mogą występować u osób zdrowych, które przechorowały WZW typu B.
Opis: anty-HBc IgG są to przeciwciała przeciwko HBcAg klasy IgG.
Powyżej normy: anty-HBc IgG mogą utrzymywać się przez lata u osób, które przechorowały WZW B.
anty-Hbe
Norma: u osób zdrowych dodatni anty-Hbe nie występuje.
Opis: anty-Hbe są to przeciwciała przeciwko HBeAg.
Powyżej normy: anty-Hbe są dowodem niedawno przebytego WZW B. Utrzymują się 1-2 lata w surowicy.
anty-HBs
Norma: występują u osób szczepionych przeciwko WZW B (poziom ochronny to 10 IU/ml), bądź są dowodem przebytego WZW B.
Opis: anty-HBs są to przeciwciała przeciwko HBsAg.
Powyżej normy: ich obecność świadczy o odporności przeciwko WZW B po szczepieniu. Anty HBsAg występują również u osób, które wyzdrowiały po zakażeniu WZW B.
HCV-RNA
Norma: u osób zdrowych HCV-RNA nie występuje.
Opis: HCV-RNA jest materiałem genetycznym wirusa zapalenia wątroby typu C. Może być wykryty w osoczu osób zakażonych.
Powyżej normy: badanie HCV-RNA służy potwierdzeniu lub wykluczeniu zakażenia WZW C. Może służyć do oceny wyników leczenia WZW C.
anty-HCV
Norma: u osób zdrowych anty-HCV nie występuje.
Opis: anty-HCV są przeciwciałami przeciwko składnikom WZW C.
Powyżej normy: anty-HCV wykrywa się 3-6 tygodni po zakażeniu WZW C.
anty-tyreoglobulina (anty-Tg)
Norma: norma w zależności od laboratorium, które wykonuje badanie.
Opis: są to przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie, czyli białku produkowanemu przez komórki tarczycy.
Powyżej normy: anty-Tg pojawia się u osób z autoimmunologicznymi chorobami tarczycy, np. choroba Hashimoto.
przeciwciała antyperoksydazowe (anty-TPO)
Norma: norma w zależności od laboratorium, które wykonuje badanie.
Opis: są to przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej, białku produkowanemu przez komórki tarczycy.
Powyżej normy: jest markerem chorób autoimmunologicznych tarczycy, zwłaszcza choroby Hashimoto, jak również Gravesa-Basedowa.
przeciwciała przeciwko receptorom TSH (TRAb)
Norma: 3,9-29 ng/ml
Opis: jest to hormon wytwarzany w przysadce mózgowej, który pobudza wzrost gruczołów sutkowych podczas ciąży i wywołuje laktację.
Powyżej normy: przekroczenie zalecanych wartości może świadczyć o gruczolaku przysadki (guz prolaktynowy), hiperprolaktynemii czynnościowej, pierwotnej niedoczynności tarczycy. Podwyższone wartości mogą również występować po zażyciu lekarstw, np. metoklopramidu, estrogenów.
Poniżej normy: wartości poniżej dopuszczalnej normy mogą świadczyć o niedoczynności przysadki.
Swoisty antygen stercza (PSA)
Norma: 0-4 ng/ml
Opis: jest markerem schorzeń gruczołu krokowego.
Powyżej normy: u zdrowych mężczyzn stężenie w osoczu jest śladowe. Podwyższone wartości mogą świadczyć o gruczolaku stercza. W raku stercza częstość wzrostu zależy od zaawansowania. W stadiach wczesnych pojawia się u około 50% chorych. W zaawansowanym raku stercza stężenia mogą wynosić tysiące ng/ml.
Opracowała: Joanna Milewska
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
